Fanntófell.
Við vorum sjö í sjöunda
mánuði sem lögðum á Fanntófellið
Það var ekki búið að
malbika fyrir okkur – þarna hafði hamfarahlaup farið yfir
Það var svo áð fyrir
átökin
Upp var farið á
jaxlinum - Tvö skref upp og eitt niður
Síðan tók sæluvíman við
Og gleðin meðan við
horfðum á þokuna æða yfir okkur
Þegar niður var komið
hvarf þokan eins og hendi væri veifað
Gestur átt lítinn skrýtinn skugga, eftir að sól fór að skína á ný.
Kveðja til göngufélaga - Gestur og Svava